1 Përderisa u ngjallët bashkë me Krishtin, kërkoni gjërat që janë lart në qiej, atje ku ai rri ulur në të djathtën e Perëndisë.
2 Mendoni për gjërat që janë lart në qiej dhe jo për ato që janë këtu poshtë në tokë.
3 Sepse ju keni vdekur dhe jeta juaj qëndron e fshehur me Krishtin te Perëndia.
4 Kur të shfaqet Krishti, jeta juaj, atëherë do të shfaqeni edhe ju bashkë me të në lavdi.
5 Bëjini të vdesin gjërat tuaja tokësore: kurvërinë, ndyrësinë, epshet, dëshirat e këqija dhe lakminë, që është idhujtari.
6 Për shkak të këtyre gjërave do të vijë zemërimi i Perëndisë mbi bijtë e mosbindjes. ]
7 Dikur edhe ju ecnit kësaj udhe, kur jetonit me këto gjëra.
8 Por tani, hidhini tej të gjitha: zemërimin, mërinë, ligësinë, sharjet dhe fjalët e ndyra që nxirrni nga goja.
9 Mos gënjeni njëri-tjetrin, sepse e keni zhveshur njeriun e vjetër, bashkë me sjelljet e tij,
10 dhe keni veshur njeriun e ri, që përtërihet vazhdimisht, sipas shëmbëllimit të Perëndisë që e krijoi, që ta njihni plotësisht Perëndinë.
11 Prandaj, nuk ka më helenë e judenj, të rrethprerë dhe të parrethprerë, barbarë, skitas, shërbëtorë e të lirë, por Krishti është gjithçka dhe në çdo gjë.
12 Perëndia ju ka thirrur, ju ka bërë të shenjtë dhe ju ka dashur, prandaj, vishuni me dhembshuri, me mirësi, me përulësi, me zemërbutësi dhe me zemërgjerësi.
13 Durojeni dhe faleni njëri-tjetrin sa herë që dikush të ketë ankesë kundër ndonjë tjetri. Falni ashtu si edhe Zoti ju ka falur.
14 Mbi të gjitha, kini dashuri, sepse dashuria do t'ju bashkojë në mënyrë të përsosur.
15 Paqja e Krishtit, në të cilën Perëndia ju ka thirrur të jeni të bashkuar si një trup i vetëm, mbretëroftë në zemrat tuaja. Jini mirënjohës!
16 Fjala e Krishtit banoftë në ju me gjithë begatinë e saj. Mësoni e këshilloni njëri-tjetrin me urti! Këndojini me gjithë zemër Perëndisë psalme, himne e këngë shpirtërore!
17 Gjithçka që thoni e gjithçka që bëni, ta bëni në emër të Zotit Jezu, duke falënderuar nëpërmjet tij Perëndinë Atë.
Kur një person beson në Jezu Krishtin, jeta e Perëndisë hyn në shpirtin e tij ose të saj me anë të fuqisë së Frymës së Shenjtë. Pa këtë, jeta e krishterë do të ishte e pamundur. Diku në luginat e dobësisë, konfliktit dhe vuajtjeve, do të rëndohesh përtej fuqive të tua.
Pali e theksoi këtë kur u shkroi të krishterëve që jetonin në Kolos. Ata ishin ndikuar nga mësues, të cilët u kishin dhënë kaq shumë rëndësi rregullave dhe vetëdisiplinës, saqë nuk po e kuptonin më jetën e re që Perëndia i jep çdo personi që vjen në besim te Jezusi.
PERSONI QË ISHE DIKUR
Kur ti erdhe në besim te Jezu Krishti, personi që ishe dikur, nuk është më: “Prandaj nëse dikush është në Krishtin, është një krijesë e re; të vjetrat shkuan; ja, të gjitha u bënë të reja!” (2 e Korintasve 5:17). E thënë haptazi, Pali shkroi: Ju “keni vdekur” (Kolosianëve 3:3).
Ky është lajm i mirë dhe duhet të vijë si një lehtësim i madh. Bibla e bën të qartë se personi që ti ishe para se të vije te Krishti, ishte në armiqësi me Perëndinë dhe i paaftë që ta mposhtte tërheqjen e fortë të mëkatit (Efesianëve 2:3; 4:18). Ai person ishte në errësirë dhe po shkonte drejt ndëshkimit përfundimtar të Perëndisë.
Por kur ti i besove Jezusit, ai person vdiq. Pali tha: “U kryqëzova bashkë me Krishtin; por rroj; jo më unë” (Galatasve 2:20). Kur ti besove në Jezusin, personi që ishte caktuar të merrte gjykimin e Perëndisë, pushoi së ekzistuari.
PERSONI YT I RI DHE I RINGJALLUR
Perëndia të ka bërë një person të ri dhe të ka dhënë një identitet të ri në Jezu Krishtin. Ti je një krijesë e re (2 e Korintasve 5:17). “U ringjalle me Krishtin” (Kolosianëve 3:1). Krishti rron në ty (Galatasve 2:20).
Ekziston një ndryshim i madh mes të pikturuarit të një zogu mbi një vezë, dhe çeljes së një zogu nga një vezë. Zogu i pikturuar është artificial. Është thjesht i pikturuar mbi lëvozhgën e vezës. Ndërsa zogu i dalë nga veza është i gjallë. Ai është në gjendje të lëvizë dhe të jetojë.
Kur besove në Jezusin, Fryma e Shenjtë e pushtoi jetën tënde. Perëndia të bëri të gjallë dhe të aftësoi që të reagosh ndaj Tij. Ti je një person i ri. Fuqia e Perëndisë është duke punuar në ty, duke të të dhënë aftësinë për ta jetuar jetën e krishterë.
PERSONI QË DO TË BËHESH
Jeta jote e re ka filluar, por ende nuk është e plotë. “Jeta juaj është fshehur bashkë me Krishtin në Perëndinë” (Kolosianëve 3:3). “Ende nuk është shfaqur ç’do të jemi” (1 e Gjonit 3:2). Një pemë duket e zhveshur në dimër, por kur vjen pranvera, jeta e saj shpërthen në një shfaqje bukurie. Është e njëjta pemë, por mjaft ndryshe, sa mezi e njeh.
Kështu do të jetë me çdo të krishterë. Jeta e Perëndisë është në ty, por lavdia e saj është e fshehur, derisa Jezusi të kthehet përsëri. Tani është dimër, por pranvera po vjen. Dhe kur Krishti të vijë, “ju do të shfaqeni në lavdi bashkë me të” (Kolosianëve 3:4). Një nga gëzimet e mëdha të qiellit do të jetë që të shohim dhe të admirojmë atë që Perëndia ka bërë në jetën e çdo besimtari.
MOS E DËGJO FREDIN
Mrekullia e lindjes së re bën të mundur të jetuarit e jetës së re.
“Në qoftë se, pra, u ringjallët me Krishtin,” thotë Pali, “kërkoni ato gjëra që janë lart” (Kolosianëve 3:1). Ti ke fuqinë për të vendosur se cilat janë ndjenjat e dashura që mbizotërojnë në zemrën tënde. Ti mund të zgjedhësh se cilat janë gjërat që do t’i duash më shumë.
Në të kaluarën shtyheshe nga impulset e mendjes dhe të zemrës tënde, që ishin përtej kontrollit tënd. Por tani je një njeri i ri. Perëndia të ka dhënë aftësinë për ta kontrolluar zemrën dhe mendjen tënde, dhe mund të të duhet ca kohë që të mësohesh me këtë.
Imagjino sikur ke punuar për të njëjtin shef për tridhjetë vjet. Le ta quajmë atë Fredi. Çdo mëngjes kur shkon në punë, ti takohesh me Fredin dhe ai të thotë se çfarë të bësh.
Pastaj, një ditë, pronari i kompanisë kërkon të të takojë. Ai të thotë se ka plane të mëdha për ty. Të hënën do të kesh një zyrë të re dhe do të kesh një pozicion të ri.
Teksa vjen në punë në ditën e parë të pozicionit të ri, ti kupton se nuk do të të duhet më të marrësh urdhra nga Fredi. Pastaj kupton se, në fakt, tani e tutje, Fredit do t’i duhet të marrë urdhra nga ti. Mbas tridhjetë vitesh të duhet pak kohë sa të mësohesh me këtë.
Ka shumë mundësi që në muajt në vijim të ndodhin dy gjëra. Së pari, Fredi do të vazhdojë të të thotë se çfarë duhet të bësh. Ai do të vazhdojë të mendojë për veten si shefi yt, edhe pse nuk është më kështu. Së dyti, instikti yt i parë do të jetë që të dëgjosh se çfarë të thotë Fredi, dhe të bësh atë që ai të kërkon. Ti e ke konsideruar Fredin si shefin tënd për kaq shumë kohë, saqë është e vështirë që ti ta thyesh këtë zakon.
Mbas gjashtë muajsh në pozicionin tënd të ri, pronari kërkon të të takojë sërish. “Ka një problem për të cilin duhet të bisedojmë,” thotë ai. “Po ia vë veshin më shumë se ç’duhet Fredit. Nëse do ta kishim dashur atë në drejtim, do t’ja kishim dhënë atij këtë mundësi pune. Por ne ta dhamë ty.”
“Duhet t’i përshtatesh pozicionit të ri të punës,” vazhdon ai. “Fredi do të vazhdojë të bëjë sugjerimet e tij, por ti nuk je i detyruar t’i zbatosh ato. Ne të kemi dhënë ty autoritet. Mëso ta përdorësh atë. Tani e tutje, Fredi do të bëjë atë që ti i thua.”
Perëndia të ka vendosur në një pozitë të re autoriteti mbi impulset e mendjes dhe zemrës tënde. Në të kaluarën, ato të shtynin andej-këtej dhe të thoshin se çfarë duhej të bëje. Por tani ti je në një pozitë ku mund t’i japësh drejtim zemrës dhe mendjes tënde. Gjysma e betejës është të dish se ti e ke autoritetin ta bësh këtë.
Pamja nga mali i katërt
Nëse do që të jetosh një jetë të efektshme të krishterë, ti duhet të kuptosh identitetin tënd të ri. Personi që ishe më parë, ka pushuar së ekzistuari. Ti je një krijesë e re në Jezu Krishtin. Perëndia të ka vendosur në një pozitë të re autoriteti. Mëkati do të jetë gjithmonë armiku yt, por ai nuk do të jetë më zotëria yt (Romakëve 6:14).
Kur Krishti të shfaqet, edhe ti do të shfaqesh bashkë me Të në lavdi. Por para se të arrijmë te lavdia, ka edhe një luginë tjetër, përmes së cilës duhet të kalojmë.
